برای برنامه ریزی حرفه ای و اجرای کاردستی، امروزه انواع مختلفی از محصولات برای آب بندی سیستم های لوله در دسترس هستند. علاوه بر الزامات حفاظت در برابر حریق، الزامات مربوط به عایق صدا و حفاظت گرما و سرما نیز برای نصب لوله ای که با مقررات فنی مطابقت دارد باید در نظر گرفته شود. به عنوان مثال، عایق باید EnEV و EN 806 را داشته باشد.
برای عایق سرد، که در آن استفاده از مواد عایق غیر قابل احتراق به دلیل الزامات خاص (ساختار سلول بسته، مقاومت در برابر انتشار بخار آب، قابلیت پردازش)، بسیار محدود است، اغلب نمی توان از استفاده از مواد عایق قابل احتراق اجتناب کرد. به دلیل ساختار مولکولی آنها، مواد عایق الاستومری به ویژه در اینجا توصیه می شوند. آنها ذوب نمی شوند و بنابراین در صورت آتش سوزی چکه نمی کنند (مهمتر از همه: نسوختن). مواد عایق الاستومری خود خاموش شونده هستند. آنها همچنین با خاصیت ارتجاعی بالا در یک محدوده دمایی گسترده مشخص می شوند و هنگام گرم شدن، دهانه های احتمالی اجزا را در صورت آتش سوزی می بندند.
با این حال، استفاده احتمالی از مواد عایق الاستومری "عادی" به عنوان عایق لوله محدود است. به ویژه هنگامی که در لوله های مسی استفاده می شود، رسانایی حرارتی خوب مس به سرعت منجر به افزایش غیرقابل قبول دما در سمتی که رو به آتش است، می شود، به طوری که فقط قطرهای نسبتا کوچک لوله را می توان به طور ایمن از نظر حفاظت در برابر آتش جدا کرد. این امر به ویژه در شرایط آزمایش اروپایی با فشار فر 20 پاسکال صادق است.
اجرای خطوط لوله از طریق دیوارهای سبک معمولاً با استفاده از مواد عایق الاستومری به تنهایی موفقیت آمیز نیست. و همچنین آب بندی لوله های پلاستیکی. در تنش‌های دمایی بالاتر، به منظور پوشش طیف وسیعی در ناحیه آب‌بندی لوله‌ها، پشتیبانی اضافی از طریق مواد تشدید کننده مورد نیاز است. از یک طرف باندهای ضد حریق که علاوه بر آن به دور عایق الاستومری در ناحیه بوش پیچیده می شوند و از طرف دیگر محصولاتی که در آنها اثر تشدید کننده مستقیماً در مواد عایق ادغام می شود، مانند: B. Armaflex Protect . ترکیب خواص فوم الاستومری انعطاف پذیر با اجزای متورم کننده از گسترش آتش جلوگیری می کند. بر اساس استاندارد EN 13501-2 یا DIN 4102-11، مانع آتش نشانی به مقاومت 90 دقیقه در برابر آتش می رسد.
مواد عایق با اثرات کف
از آنجایی که قابلیت اطمینان اجرای آب بندی لوله ها از اهمیت محوری برخوردار است، این مصالح ساختمانی با اثر کف کننده یکپارچه به دلیل کاربرد و جابجایی ساده، سطح بالایی از اطمینان را در عمل ساخت و ساز ارائه می دهند. حتی در دیوارهای سبک وزن F 90/REI 90 (دیوارهای گل میخ گچ تخته)، نفوذ لوله های مقاوم در برابر آتش را می توان در عمل اجرا کرد .
در عمل، این بدان معنی است: صرف نظر از اینکه گرمایش، آب آشامیدنی، تبرید، آب خنک کننده یا خطوط فرآیند برای تامین هوای فشرده یا نیتروژن باشد - همه آنها را می توان با یک محصول آب بندی کرد. کابل‌ها، مانند کابل‌های کنترل از واحدهای تهویه مطبوع اسپلیت، می‌توانند از کانال‌های دیواری و سقفی مستقیماً روی شیلنگ ضد حریق بدون هیچ گونه احتیاط دیگری عبور داده شوند. سیستم‌های گرمایش ردیابی را می‌توان برای محافظت در برابر آتش مستقیماً همراه با لوله‌های موجود در شیلنگ Armaflex Protect جدا کرد. همانطور که موسسه فناوری ساخت و ساز آلمان در تاییدیه کلی ساختمان (abZ) تایید کرده است، سیستم عایق آتش نیز برای آب بندی لوله های گاز پلاستیکی مطابق با کاربرگ DVGW G 600 تایید شده است .
طبق استاندارد تست اروپا، آب‌بندی لوله‌ها با "Armaflex Protect" در ابعاد لوله‌ای که عمدتاً در مهندسی فنی استفاده می‌شود، با وجود فشار بالاتر کوره، قابل مقایسه با آزمایش‌های مطابق DIN 4101-11 است. با این حال، نقطه ضعف این است که هیچ آزمایشی به اصطلاح جایگزین طبق ETA مجاز نیست. به عنوان مثال، اگر لوله های کامپوزیت چند لایه از یک سازنده خاص آزمایش شوند، نتایج آزمایش ها فقط برای سیستم لوله آزمایش شده اعمال می شود. به عنوان مثال، برای لوله های کامپوزیت چند لایه، این بدان معنی است که آزمایش فقط برای محصولات با ضخامت یکسان و ساختار یکسان، به عنوان مثال با یک درج آلومینیومی با همان ضخامت معتبر است. در این زمینه، لازم به ذکر است که در آلمان هر دو تاییدیه - ETA و abP (گواهی آزمون مرجع عمومی ساختمان) یا abZ (تصویب مرجع عمومی ساختمان) - ممکن است به طور موازی مورد استفاده قرار نگیرند. باید یکی یا دیگری مشخص شود.
ایمنی در حین پردازش
یک سیستم آب بندی باید همه کاره باشد، به خصوص اگر در ساختمان های موجود استفاده شود. مزیت در اینجا این است که پردازش به سختی با پردازش مواد عایق الاستومری معمولی متفاوت است. علاوه بر این، موانع حفاظت از آتش را می توان در فاصله "صفر" از یکدیگر نصب کرد. طبق ETA، فاصله 100 میلی متری فقط برای ابعاد لوله > 89 میلی متر باید حفظ شود. این مقررات فاصله به ویژه - اما نه تنها - در مورد پارتیشن بندی بعدی سودمند است، زیرا فضای موجود در اینجا اغلب بسیار تنگ است. حتی اگر بسیاری از سیستم های ارائه شده با فاصله "صفر" "مجهز" باشند، این نباید به عنوان دعوتی برای برنامه ریزی سیستم های لوله بدون هیچ فاصله ای درک شود. بلکه در موارد استثنایی باید تاجر ماهر را قادر سازد تا بتواند عایق لوله را از منظر حفاظت در برابر آتش بدون هیچ گونه خطر باقیمانده ایجاد کند.
مقررات فاصله از ایزوله های خارجی
اطلاعات اولیه در مورد فواصل بین آب بندی لوله ها را می توان در راهنمای سیستم لوله کشی مدل (MLAR) یافت. بخش 4.1.3 بیان می‌کند: «حداقل فاصله بین پارتیشن‌ها، شفت‌های نصب یا کانال‌ها و همچنین فاصله مورد نیاز تا سایر نفوذها (مانند لوله‌های تهویه) یا سایر بسته‌های بازکننده (مانند درب ضد حریق) ناشی از مفاد اثبات قابلیت استفاده مربوطه است. یا کاربرد؛ اگر مشخصات مناسب وجود نداشته باشد، فاصله حداقل 50 میلی متر مورد نیاز است.
با این حال، مؤسسه فناوری ساختمان آلمان (DIBt) حداقل فواصل را برای عایق کاری کابل و لوله با مجوزهای عمومی ساختمان (abZ) بازتعریف کرده است. اکنون می توان اطلاعات زیر را در تأییدیه های تحت تأثیر قرار داد: «فاصله بین دهانه های اجزای بسته (توجه: ابعاد عایق تمام شده، نه بعد پوسته) تا دهانه ها یا تأسیسات دیگر باید حداقل 20 سانتی متر باشد. با انحراف از این، فاصله ممکن است تا 10 سانتی‌متر کاهش یابد، مشروط بر اینکه دهانه یا تأسیسات بسته‌شده بزرگتر از 20×20 سانتی‌متر نباشد. فاصله بین دهانه های اجزا برای عایق کابل یا لوله با طرح مشابه یا متفاوت نیز ممکن است به 10 سانتی متر کاهش یابد، مشروط بر اینکه این دهانه ها از 40×40 سانتی متر بزرگتر نباشند.
فاصله کمتر تنها در صورتی مجاز است که سیستم ها به طور متقابل بررسی شده باشند. مقررات فاصله DIBt برای مهر و موم لوله با abP و سایر مهر و موم های شخص ثالث با abZ یا abP که با حروف L، I، E، K و T مشخص شده اند اعمال نمی شود . البته مقررات فاصله تشریح شده حداقل ابعاد هستند. اگر ابعاد بزرگتر در گواهی یا تاییدیه آزمون مشخص شده باشد، این ابعاد فاصله اعمال می شود.